De regels van het gesticht

Nu de eerste paniek van het weerzien
Lanzaam uit mijn lichaam wegtrekt
Schrik ik van de onzin
Die ik zojuist gezegd heb
Maar ik was nooit goed in begroeten
Het maakt niet uit je maakt het goed
Maar ik lees op je gezicht
De regels van het gesticht

Het geluk dat een stap voor je uitliep
Heeft z'n sporen nagelaten
Alles blijft verborgen
Zolang we blijven praten
Doe alsof er niets aan de hand is
Je lacht me uit je lacht wat af
Maar ik lees op je gezicht
De regels van het gesticht

Je verdedigt je met de moed der wanhoop
Tegen nieuwsgierige blikken
Maar jouw grote ogen
Zijn blauwe zwakke plekken
Op de vlucht voor zeker weten
Wie van je houdt die houdt je vast
Maar ik lees op je gezicht
De regels van het gesticht

Het wordt tijd om weer afscheid te nemen
Voor de waarheid uit gaat lekken
Uit mijn ooghoek zie ik de schaduw
De schaduw van de hekken
Als er nou aan jou maar te zien was
Wie vertrekt en wie hier blijft
Maar ik lees op je gezicht
Alleen de regels van het gesticht

The rules of the asylum

Now that the initial wave of panic
from our reunion leaves my features
I’m startled by the nonsense
I just mumbled as procedures
but I’ve never been good at greeting
and it’s all good, you’re doing fine
but then I read your face
the asylum’s rules and ways

The happiness that left its traces
one step ahead continued walking
everything stays hidden
as long as we keep talking
act as if nothing’s the matter
you laugh at me, you laugh a lot
but I read upon your face
the asylum’s rules and ways

Guarding yourself with desperate courage
against imposing glances
but your big blue eyes
are weak spots for advances
on the run for being certain
who loves you whole, who holds you tight
and when I read your face
the asylum’s rules and ways

It’s high time to say goodbye again
before the truth enhances
from the corner of my eye I see
the shadow of the fences
it’s important that you showed us
who’s to leave and who remains
and I read your stiff embrace
the asylum’s rules and ways

Translation by Benne van der Velde

Rob Chrispijn (1944) is a Dutch producer and lyricist. From 1970 on Chrispijn made all the album covers and publicity photo’s forHerman van Veen and other artists attached to the Harlekijn Holland music label, like Hauser Orkater, Internationale Nieuwe Scene, Joost Nuissl, Loeki Knol and Harry Sacksioni. He has his first succes as a lyricist when Herman van Veen lays eyes on his Dutch translation of Leonard Cohen’s ‘Suzanne’, which leads to a monster hit and longtime creative partnership with van Veen, composer/pianist Erik van der Wurff and composer/guitar player Harry Sacksioni.

Chrispijn has been a professor at the Kleinkunstacademie in Amsterdam for decades and has written for a lot of other Dutch artists as well. To name a few: Stef Bos, Conny Vandenbos, Lenette van Dongen, Hans Dorrestijn, Peter Faber, Marcel de Groot, Frank Groothof, Angela Groothuizen, Frans Halsema, Leoni Jansen, Loeki Knol, Lenny Kuhr, Paul de Leeuw, Liesbeth List, Heddy Lester, Loes Luca, Gerard van Maasakkers, Guus Meeuwis, Danny de Munk, Tom Oosterhuis, Joost Prinsen, Harry Sacksioni, Ernst Daniël Smid, Ramses Shaffy, and Lori Spee.

His best lyrics from 1968 until 1983 have been published in the publication ‘Chrispijn 15 jaar liedteksten.’ He starred in his own theater tour, ‘Ogen met uitzicht op zee’, performing his own poetry/lyrics, which resulted in a second publication with the same name. Oh, and let’s not forget the volumes ‘Liedteksten’ and ‘Onverklaarbaar gelukkig’ (for which he collaborated with his old friends Martin Melchers and Fred Nordheim).

Rob is an avid lover of mushrooms and is chairman of the Dutch Mycological society. He wrote ‘Champignons in de Jordaan’ (1999) about mushrooms in Amsterdam, and co-operated on ‘Verspreidingsatlas van de paddenstoelen van Nederland’ (2000).

Edit: klick here for Benne’s translation of Rob’s ‘Graag gezien’ in our issue nr. 0, here for his translation of Mr. Chrispijn’s ‘Te hooi en te gras’ in issue nr. 2 and right here for a tiny ‘Feature’ article about why he’ll never meet his hero face tot face.

Herman van Veen sings ‘De regels van het gesticht’